آسمان دلم

آسمان دلم ابري است آسمان واژه هايم نيز انگار تمام چشمها و ابرها را عاريه گرفته ام تا تمام

اقيانوسها و درياها را پس بدهم چشمهاي من به تو دروغ نمي گويند چشمهاي تو هم هيچ وقت

به من دروغ نگفته اند چشمهايي كه هيچ كس آنها را نديده پنهان و بي نشان غمگينانه در

پسين هاي هرروزه غريبيم را گريستند به تو دروغ نمي گويند حالا هم اين چشمها تو را

مي پايند تا پا  كه برداري خبر آمدنت را يواشكي به شانه ها بدهند _ همان دوست هميشه با

وفا _ درياها هم انتظار دارند . حكايت غريبي است نه ! آنقدر خواب باشي كه همه كس و همه

چيز را خراب ببيني آنقدر خراب كه حتي نسيم آرامش چو بادهاي سوزان صحرائي پوست

بردار  تنت باشد كه آرزويت همبستري مرگ حكايت غريبي است نه ! آنقدر از زندگيت حتي

خودت فرار كني و بگريزي تا آنجا كه نداني كه هستي و چگونه بوده اي چه برسد به

اطرافيانت . حكايت غريبي است نه ! دل انگيزم ! كنار اين همه غريبي اين همه خرابي خالي

شدن روياي شيرين توست پرستارم ياورم تو عين هوائي براي من تو بر اندوهم گواهي فقط
خدايا كمكم كن..